W niniejszym cyklu artykułów doradzamy Wam w prosty i czytelny sposób jak odnaleźć się w sytuacjach, w których mamy do czynienia z literą prawa w sposób praktyczny. Jak to bywa w życiu, chcąc nie chcąc, często stajemy przed różnymi wyborami i wyzwaniami. Prawie każdemu z nas zdarzają się drobne kontakty z prawem takie jak: wynajmowanie mieszkania, podpisywanie umów i polis ubezpieczeniowych. Czasami jesteśmy zmuszeni do większych wyzwań: jak ponoszenie odpowiedzialności za kolizje drogowe czy przyjmowanie lub odmowa dziedziczenia spadku.  Hot Magazine pomoże odnaleźć się Wam w sytuacjach większej i mniejszej rangi, a autorką naszych porad jest Pani Adw. Kornelia Stolf – Peplińska z Kancelarii Adwokackiej SZP w Szczecinie.

Ponieważ była już mowa o obowiązkowych ubezpieczeniach OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, czas na kwestie związane z roszczeniami, jakie przysługują nam w związku z wypadkiem. Oczywiście dotyczy to sytuacji, w których jesteśmy osobą poszkodowaną i znany jest nam sprawca zdarzenia. Jak wspominałam już we wcześniejszym artykule, swoje wszelkie roszczenia związane z wypadkiem powinniśmy zgłaszać do ubezpieczyciela sprawcy, gdyż jeśli jego wina nie budzi wątpliwości, po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego szkodę, to on wypłaci nam należne odszkodowanie.

Pierwszym skutkiem wypadku komunikacyjnego, jaki się nasuwa w związku z tą tematyką – są uszkodzenia pojazdu. Uszkodzenia mogą być dwojakiego rodzaju – których naprawa nie przewyższa wartości pojazdu sprzed wypadku, bądź odwrotnie. W pierwszym przypadku – ubezpieczyciel pokryje nam koszty naprawy pojazdu. W takiej sytuacji zażąda przedłożenia rachunków bądź faktur za naprawę i dokona wypłaty odszkodowania na ich podstawie, bądź też rozliczy szkodę na podstawie sporządzonego kosztorysu. W drugim natomiast przypadku, tj. jeśli koszty naprawy pojazdu przewyższają jego wartość sprzed szkody, to mamy do czynienia z tzw. szkodą całkowitą. W takiej sytuacji ubezpieczyciel wypłaci nam odszkodowanie w wysokości różnicy pomiędzy wartością pojazdu sprzed szkody, a wartością jego pozostałości.

Kolejnym skutkiem wypadku komunikacyjnego są wszelkiego rodzaju uszkodzenia ciała bądź ogólny rozstrój zdrowia. W takiej sytuacji przysługuje nam zwrot wszelkich wynikłych stąd kosztów. Chodzi tu w szczególności o: koszt odzieży i innych naszych rzeczy uszkodzonych w wyniku wypadku, koszty leków, zabiegów i wizyt lekarskich, koszty rehabilitacji, dojazdów do miejsca leczenia, jak również koszty opieki sprawowanej nad nami przez osobę trzecią. Wszystkie te wydatki należy jednak rzetelnie udokumentować, przedstawiając rachunki, faktury, bądź też oświadczenia osób, które sprawowały nad nami opiekę.

Jeżeli w wyniku wypadku poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, można domagać się od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty. Takie świadczenie jest poszkodowanemu wypłacane co miesięcznie w ustalonych terminach.

Wskazać również należy, iż skutki wypadku w postaci bólu, cierpienia i wszelkiego rodzaju dolegliwości na zdrowiu fizycznym jak i psychicznych – składają się na szeroko rozumianą krzywdę. Jej rekompensata następuje poprzez zapłacenie odpowiedniego do jej rozmiarów zadośćuczynienia. Kwota ta jest zawsze uznaniowa i wynika z wielu czynników, na które między innymi składa się rozmiar doznanych cierpień, długość leczenia, zmiana dotychczasowego sposobu życia. Przyjmuje się, że zadośćuczynienie nie może stanowić sumy wygórowanej, ale winno jednocześnie stanowić ekonomicznie odczuwalną wartość. Dla wykazania zasadności i wysokości tego roszczenia często zasięga się porad specjalisty psychologa bądź psychiatry.

Jeśli skutkiem wypadku będzie śmierć osoby najbliższej, to również przysługują nam z tego tytułu roszczenia przeciwko zobowiązanemu. Są to: odszkodowanie za znaczne pogorszenie się sytuacji życiowej oraz zadośćuczynienie pieniężne za krzywdę z tym związaną. Można również domagać się zwrotu kosztów leczenia i pogrzebu.

Na szczególne uwzględnienie zasługują terminy, w których można skutecznie dochodzić tych roszczeń przed Sądem w razie, gdy zobowiązany odmawia ich uregulowania, bądź reguluje w niepełnej wysokości. Mianowicie, co do roszczeń związanych z naprawą pojazdu termin przedawnienia wynosi 3 lata licząc od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Termin ten nie może być jednak dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.

W przypadku tzw. roszczeń osobowych, tj. o odszkodowanie bądź zadośćuczynienie, przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem trzech lat od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jeżeli natomiast szkoda wynikła ze zbrodni lub występku termin ten wynosi lat dwadzieścia licząc od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o osobie obowiązanej do jej naprawienia.

Należy również pamiętać, że zgłoszenie szkody ubezpieczycielowi bądź wniesienie sprawy do sądu przerywa opisane powyżej terminy przedawnienia.

Treści zamieszczone w artykule mają charakter informacyjny i nie mogą być podstawą jakichkolwiek roszczeń.